In de avondzon

Als ik door het landschap ga en naar de bomen kijk

zie ik altijd weer opnieuw; een eik is een eik

of ik honderdmaal of duizendmaal langs die bomen liep,

ik heb nog nooit een beuk gezien die zich aanstelt als een iep.

Een eik is een eik en een den is een den,

zo wil ik leven:ik wil zijn wat ik ben
ik hoef niet rijk te zijn, gevierd te zijn
niet groot te zijn of sterk
maar ik wil geen populier zijn die zich aanstelt als een berk!

Voordat ik er was, was er al zoveel
ik ben maar een stipje, een stipje in het geheel
voordat ik er was waren er al zolang de zeeën
en de velden en de hemel en de vogelen zang.

Als ik er niet meer ben, zal alles wel zo blijven
't verkeer gaat rustig door en de wolken blijven drijven

maar tussen toen en dan is er iets dat ik herken,

dat is dat ik dat stipje in die hele toestand ben.

En voor de rest is het één groot wonder
waar ik maar alleen van weet
dat als mijn stipje er niet was
dan was de aarde niet kompleet!

Ik ben een blad aan een boom
zo zou je 't kunnen noemen
een blad met al zijn wel en wee
maar dat is niet gering
want het blad is de boom
en zo is de druppel de zee..."

Toon Hermans

foto's ria

gedicht Toon Hermans.