maandag 4 april 2016

Genadig morgengoud.





‘t Gebergte ligt
in de nacht verborgen,
maar d’hoogste toppen
zijn verlicht.
Zij zien het worden van
de morgen
in ‘t aangezicht.

Zo glinsteren
de kristallen tinnen
van mijne ziel
in Gods gelaat,
terwijl zij zelf in de nacht
der zinnen
verdronken staat.


En wijl zij smacht naar
‘t eeuwig flonkeren
zuigt zij zich vast
aan d’ijdelheid.
En angstig tussen licht
en donk’ren
vergaat mijn tijd.


O Heer, laat mij
het nog beleven
dat Uw genadig morgengoud
door gans mijn ziele
wordt geweven,
want ik word oud. 


Felix Timmermans



Felix Timmermans is één van mijn lieveling dichters,
maar dat hebt U waarschijnlijk al gemerkt.


ria

6 opmerkingen:

curieuzeneuzemosterdpot zei

felix timmermans wist het ook altijd zo mooi te verwoorden, eh!

laat mij vandaag ook een blog hebben met woorden van deze grote mijnheer, ria!
over toeval gesproken! ;-))

willy zei

Timmermans is vandaag meermaals te lezen op de blogs.. Ria


hier met een mooie combinatie van woord en beeld

groeten

Ans van Ispelen zei

Heel erg mooi Ria.
En de foto vind ik ook al zo schitterend.
Past zo goed bij de tekst.

Groetjes Ans

klaproos zei

Prachtig Ria in woord en beeld heb jij er wat heel erg moois van gemaakt,

lieve groet
xxx

duvelse fotokes zei

Mooi Ria Woord en beeld samen is een rijkdom he Grts

Linda zei

Heel mooi, de foto en de tekst van Felix Timmermans.