Diverse onderwerpen.

vrijdag 14 maart 2014

Vervolgverhaal - TORTELS



GEVERFD en GESPAT - VORIGE












Het begint te wegen, waar is het mooie gestroomlijnde lijfje gebleven?




EINDELIJK!












zaterdagavond.
Ik heb het zelf niet gezien maar mijn echtgenoot wel.
Twee eksters hebben vandaag geprobeerd de tortel van het nest te jagen.
Het manneke zat toen op het nest, maar het vrouwke heeft in haar eentje
een zware strijd gevoerd en hen weggejaagd.
Daarna is ze nog uren in de boom blijven zitten om zonodig
haar kroost bij te staan.
Dappere beestjes, ik hoop dat alles goed komt.

Ik vind het ook leuk dat jullie zo meeleven, dank u wel.

mooie zondag,
ria

7 opmerkingen:

  1. Het wordt nu echt spannend, ze zouden nu toch zo ongeveer uit moeten komen .......

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat spannend Ria, ze zijn nog altijd niet weggejaagd, dat eal wel goed komen hoop ik!
    Dank je wel voor deze mooie vervolgserie :-)
    Een fijn weekend
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel moedig niets forceren ! Gewoon afwachten !! Super ! mooi Grts

    BeantwoordenVerwijderen
  4. mooi om dat van ó dichtbij mee te maken ria,
    ze kropvoeren de jongen met alles wat de ouders vinden, die verteren dat gedeeltijk en braken het op voor hun jongen, mooi om te zien ook:-)

    lieve groet,

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Spannend hoor.
    Ja,eksters zijn brutaaltjes.
    Ik hoop dat dit nestje een succes gaat worden.
    Aan de ouders zal het niet liggen.
    Dat is wel duidelijk.
    Prachtige foto's zijn het trouwens.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Echt geweldig om mee te maken Ria, maar wat een ellende met die eksters. Gelukkig zijn ze nu verjaagd maar ik ben bang dat de eksters het opnieuw gaan proberen :-(
    Ik hoop echt dat deze tortels de kleintjes kunnen uitbroeden en grootbrengen.

    Liefs, Helma

    BeantwoordenVerwijderen

Ik vond het fijn dat U een bezoekje bracht aan mijn blog.
En vooral dat U de tijd nam om een bericht achter te laten.
Hartelijk dank daarvoor.

weldra tot weerzien
ria39