Diverse onderwerpen.

▼

woensdag 6 oktober 2010

Gedicht


HERFST

De blaren vallen, vallen als van ver,
als welkten in de hemel verre tuinen ;
ze vallen met ontkennende gebaren.

. En in de nachten valt de zware aarde
uit alle sterren in de eenzaamheid.

. Wij allen vallen. Deze hand zal vallen.
En kijk je naar de andere: het is in alle.

. Maar Eén is er. Hij vangt dit vallen
oneindig teder in zijn handen op.
.
Reiner Maria Rilke


op

1 opmerking:

  1. klaproos6 oktober 2010 om 22:54

    :-)

    gelukkig dat er iemand ons wil vangen hé ria, anders lagen we samen te spartelen, ik ben al ettelijke keren gevallen:-)
    slaap lekker

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Ik vond het fijn dat U een bezoekje bracht aan mijn blog.
En vooral dat U de tijd nam om een bericht achter te laten.
Hartelijk dank daarvoor.

weldra tot weerzien
ria39