Op een dag stond de tijd stil...
het was de tijd voor Kerstmis...
De zon had de sneeuw doen smelten,
en de wolken, wat onthutst, zochten elkaar op.
Maar de zon wist van hun onderonsje,
en ze wilde er graag bij zijn.
De hoge kruinen van de bomen
sloegen het tafereel gade.
Ze genoten van de laatste warme stralen,
en een paar late roosjes ontwaakten uit hun slaap.
De regenwolken hadden het moeilijk
om zo lang hun adem in te houden
...maar ondanks alles
bis.jpg)
genoten ook zij van de frisse kleuren
hier en daar nog te bespeuren...
.jpg)
De stoere eik kwam op het idee,
het is bijna Kerstmis, wat doen we er mee?
"een goede vraag", zeiden de cumulus wolken...
.jpg)
maar de liefelijkste onder de struiken,
die wist raad.
"Lieve wolken, volg de ster,
dan komen jullie er wel."
en zo deden zij...
Vastberaden, gleden zij op weg,
Vastberaden, gleden zij op weg,
de weg,
naar Betlehem...
wordt vervolgd.
SPIELEREI
4 opmerkingen:
Wat heb je dit weer leuk gedaan,Ria.
Mijn complimenten.
Groetjes Ans
heel mooi werk Ria..
ik kijk al uit nar het vervolg
groeten
Mooi he dat er van die dagen zijn dat de tijd een momentje stil staat, om van die momentjes te genieten.
heel mooi (beeld)verhaal, met het kerstverhaal in het achterhoofd, ria! :-))
je wolkenfoto's zijn adembenemend!!
Een reactie posten