Herfstraam
De werkbroek en 't alaam voor buiten en voor zomer,
maar weggeborgen nu voor later nieuwe lente,
word ik nu weer de dromer.
Ik droeg met zorg de huiverende plantjes in veiligheid naar binnen,
knipte de laatste rozen
die zo uitbundig heel het jaar te lachen stonden en te blozen.
De bomen slaan in vlam zomaar in enkele dagen,
wat moe van groeien en van overvloedig vruchten dragen
weten zij beter dan de mensen voor alles is een tijd.
Een tijd om te ontluiken, een tijd van lichtend bloeien,
een tijd om in de zomerzon de vrucht te laten groeien met veel geduld..
Nu staan ze als een late ode aan Schepper
en aan leven in volle pracht te gloeien in d'avondzon,nog even..
Tijd nu voor warmte en voor naar binnen keren nu vroeg de avond komt.
Tijd dus om vrienden die je zolang niet hoorde te noden aan je tafel. -
-De mand gevuld met geurig fruit-
te luisteren naar zachte woorden en zomerse verhalen.
Aan 't ochtendraam wuif ik de vogels uit
die voor de gure wind en voor de koude vluchten
misschien als 't lot, of is het God, het wil
zien wij hen wel terug in blije lenteluchten.
Give 5 okt. 2006
Met heel veel dank Give,
dit heerlijke gedicht dat je ooit eens op mijn topic plaatste,
wil ik zo graag met anderen delen.
Jouw pen, zo gevoelig en zacht,
zoals jijzelf bent,
een fijne mens en dichter.
ria
5 opmerkingen:
wuif maar uit,
ze komen weer terug,
hier staat ook zo'n mooie gele te bloeien ria, wat een feest :-)
xxx
Een prachtig gedicht en een prachtige lichtgele roos!
Een heel fijn wekend,
grtjs
Dankje voor het plaatsen van mijn linkje, ik het het jouwe ook op mijn blog gezet.
grtjs
ja, dit is een heel mooi gedicht, ria!
het getuigt van heel veel liefde voor de natuur.
'..weten zij beter dan de mensen voor alles is een tijd.'
ohzo mooi gezegd!!
fijn weekend, ria!
Wat een prachtig mooi werk om te delen,
evenals de laatste roos......
Een reactie posten