De laatste sneeuw is ras verdwenen,
een modderige pap,
zompige graslanden en velden.
O, schoonheid, o, zuiverheid
waar ben je nu gebleven?
Toch hou ik in mijn hart en
in mijn herinneringen,
de zoete dingen
uit mijn jeugd, en uit de vele winters
die ik reeds mocht beleven.
wie het rechte pad bewandelt in dit leven,
is een gelukkig mens
2e. deel.
een wirwar van takken aan eenzelfde boom
ze rusten nu in vrede, en hebben elk hun droom;
zoals bewoners in hun knusse huizen,
helaas, de vogels leven ondergedoken,
hun nesten staan leeg,
vijvers toegevroren,
een eenzaam kruid, achtergelaten?
of kijkt het naar de lente uit...
"Bruidsluier", gans verloren,
zal er uit dat huwelijk nog enig goeds voortkomen?
de takken dromen stille dromen,
van de lente die toch eens moet komen...
Eén wens mijn vriend, van mij aan jou
help mensen en dieren,
help mensen en dieren,
die lijden onder de kou.
ria39
1 opmerking:
In een woord :
Schitterend.
Groetjes Ans
Een reactie posten