2017 Wat zal het ons brengen?

 "pastorale dienst Universiteitskliniek Leuven"

Vrede, vreugde, voldoening, 

gezondheid, geluk,

geen overdaad, 

maar genoeg om te leven

...en om te delen.

Dit wens ik u van harte.

ria 

Terugblik

In 2012 maakte mijn man een pelgrimsreis naar het Heilig Land. De foto's die hij genomen heeft heb ik verzameld op mijn blog. Misschien boeiend voor hen die ze niet eerder zagen, of willen terugzien.

Deel 1 tot en met 6

u kunt van 1 naar 6 verder scrollen

Beeldjes uit Bethlehem

DEEL 7 - Kerstmis in Bethlehem

Bij voorbaat reeds een gezellig oudejaar,

en een goed begin van 2017.

ria

Voorbijgevlogen? of juist niet?

Een jaar om niet te vergeten. Oorlogen, geweld, vluchtelingen, armoede die toeneemt, politiek debacle, overal. En anderen die alleen maar uit zijn op winstbejag. Gezondheidszorg die duurder wordt, grote, maar ook kleine gezinnen met beperkter inkomens. Bejaarden, zieken - eenzaam uitkijkend naar wat vriendschap of een kort bezoek. De donkere kant van de medaille. 

En toch gebeuren er ook blijde dingen, kinderen worden geboren, jonge gezinnen kijken verlangend uit naar hun toekomst. Studenten behalen hun einddiploma's. Ze willen aan het werk. Maar is er werk, is er een toekomst? Zal er een toekomst zijn voor de mensheid, of helpen we de wereld verder naar de vaantjes? 

Zoveel vragen, wie geeft ons de antwoorden? Ik vond een mooi gedicht, dat ik u graag aanbied met mijn beste wensen. "Vrede, vreugde, liefde, solidariteit, gezondheid. Daar verlangen wij toch allemaal naar?" Ria

"Doe vrede, weiger elke taal van geweld.

Word een mens van bevrijding, en zie

de adem van het leven

is sterker dan de vuist van de dood."

Kris Gelaude

Dromen

Van achter mijn vensterraam

Kennen zij elkaar?

Natuurlijk, zie je dat niet?

Geen vuiltje aan de lucht,

alleen "wolkjes".

en blaadjes, als vlindertjes...

Bij ons, appeltjes boven...

Rozenbottels beneden.

Zelfs tussen de bomen groeien er wijsheden.

Ciao!

ria

Veel is niet nodig om gelukkig te zijn.

Uit mijn moeders dagboek.

(Dit schreef ze niet lang voor haar dood)

" Nu de grote dingen verdwijnen,

worden de kleinen groot.

Wat zonlicht op de gordijnen,

een appel, een snee vers brood.

Met hoeveel overbodig

maken we ons leven stuk...

er is zo weinig nodig

voor wat eenvoudig geluk."

Ik vermoed dat ik mijn moeders verlangen heb geërfd;

want veel heb ik niet nodig om gelukkig te zijn.

De kleuren zijn mij welgezind,

...ik speel met tinten, 

als een blij en vrolijk kind.

Geen wolken zijn voor mij te hoog...

geen luchten te ver weg...

...en achter een verre horizon,

is het goud, al wat er blinkt.

wordt vervolgd.

In de tuin wordt getreurd,

ons koppeltje heeft hun nest verbeurd.

Heeft honger en dorst hen verdreven?
Misschien, want van de liefde alleen kan men niet leven.


LEES HIER HUN VERHAAL

Maakt liefde blind?

Zijn ze op hun kopje gevallen?

Een kraambed bouwen bij het begin van de winter...

Ja, u ziet het goed, met twee in bed.
Laat ik het liever "bedje" noemen.

Het is altijd gewaagd
als de ene of de andere zich wil omkeren.

Waar zitten ze dan?
Hoog in de "blauwe regen"
Je ziet de "giftige peulen" nog hangen.

Volgens mij is dit de toekomstige mama...
Rustig, bedeesd en genietend van het zonneke.

En dit is dan de "heer des huizes"
Waakzaam, bij het minste geritsel in de buurt.

En dat moet wel,
want dit is de concurrentie
een eindje verder in een boom.

Ziet U wat ik zie?
De vaste kameraad van mijn man,
als hij aan het werk is...

Klaar om weg te vliegen... Hij heeft genoeg gezien
en gaat nu nog een hapje eten.

Ver en hoog, aan de straatzijde
houdt een andere tortel het verkeer in de gaten.

Voor zover dat nodig is, want...

wij wonen in een rustige straat!
Die boom, een berk, werd geplant de dag voor onze dochter geboren werd.
Het was toen een boompje. Negen en veertig jaar geleden


Ziet u hem zitten genieten, op het hoogste topje?
Intussen vliegen de vinken en meesjes van het ene voederplekje
naar het andere. Dat is altijd genieten.

Geniet van het weekend, vrienden.
ria39

De tafel is gedekt....

Welkom,
de deur staat op een kier...

Gekregen voor mijn verjaardag,

...maar cadeau gedaan aan de vogeltjes,
Toch is er en probleem!

Ze vertrouwen het gaas rondom niet.
Nochtans is het gemaakt om het kleine grut een kans te gunnen.

Dus een experiment, onderaan veel nootjes,

om hen te verleiden....

Neen, geen citroen, maar de laatste kwee.

Nog wat spielerei...dat vind ik leuk,
dat maakt me blij.

ria39

.

Kleine dingen...

 ...een lust voor het oog!

Van achter mijn keukenraam!

Rood is nog even troef.

Zover het oog maar reikt...

Mijn rode beuk en een eeuwenoude spar,
bijna even groot.

Als ik aan de afwas sta....

Zalig toch.

Even dichterbij gehaald...vaders werk.

Dit ook...

Die zoekt die vindt...

dit aardig vogeltje...

In een winterzonnetje...

Ze komen niets tekort.

maar laten zich niet klissen,

op enkele seconden, een roodborstje en 4 meesjes.

Fantaseer ze er maar bij.

Nog een toemaatje

geniet er van,

ria