Conversatie met mijn bloemen
Ik weet het bloemen,
gij die aan mijn venster staat
en luistert naar de houten stemmen in de straat,
langer dan mijn naam zult gij bestaan
en luisteren naar de straat,
die mij 's morgens als een vogel
loslaat in de tuinen van de dag
en die me 's avonds,
als de bloemen aan hun venster slapen,
vraagt of ik gelukkig was.
Gij weet het bloemen,
gij die aan de kleuren namen geeft
en luistert
naar mijn klein gebeuren in de straat,
dat ik een wezen ben
dat tussen mensen staat
en dat alleen is, meer alleen
dan aan mijn venster in zijn kleine kooi
de blinde vogel die zijn meester haat.
Wij weten bloemen
dat er in de droefheid
vreugde en wat kleur bestaat
en daarom bloemen
zijn wij soms gelukkig,
gij en ik.
Paul Snoek
6 opmerkingen:
Prachtig !
Wat zouden we zijn,zonder bloemen.
Groetjes Ans
paul snoek weet het mooi te schrijven, ria en jij weet het prachtig te illustreren! :-))
Bloemen... een kleine vreugde in het leven.
Mooie beelden en prachtige praat Supergoed ! Groetjes
een originele conversatie..
en prachtige foto's Ria
prettige dag
zo'n praatje mogen mijn bloemen ook wel tegen mij houden Ria:-)
lieve groet,
Een reactie posten