de klok tikt nacht
de stilte zwijgt
verlaten is de kamer,
alle leven slaapt
één houdt de wacht,
de klok,
zij tikt onbarmhartig
de tijd weg...
stilte is aan haar
niet besteed,
daarom luidt zij
met regelmaat the bells
ondanks
haar middelbare leeftijd
klinkt ze fris en jong
zeven en veertig jaar
tikt ze
onafgebroken de tijd:
"verleden"
wie zal het overleven,
de klok,
misschien mijn hart?
dat tikt
reeds twee en zeventig jaar.
zeventig slagen per minuut,
soms veel meer...
wie valt het eerste stil?
ik hoop de klok;
al zal
ik haar wel missen
dan!
ria
Dit schreef ik 5 jaar geleden, maar het bleef in de schuif liggen.
dank voor alle vriendelijke wensen.
3 opmerkingen:
ik hoop toch lieve ria, dat jij het van de klok gaat winnen al is een race tegen de tijd nooit prettig...
hoop dat je inmiddels al je operatie gehad hebt en je weer vief en monter rondloopt.
xxx
een merkwaardig gedicht Ria
op naar een spoedig herstel !
Een happende rikketik... of een klok van slag....
Ik hoop dat beide het nog lang voor je mogen doen....
Een reactie posten