Een gelukkig toeval.
Op de plaats waar deze mooie en grote struik staat,
stonden in het verleden achtereenvolgens een vlier
die ieder jaar door de luizen werd geplaagd.
Ook een appelboompje ging er dood.
Ook een appelboompje ging er dood.
En toen ontdekten we deze mooie hagelwitte Hibiscus.
Jaar na jaar geeft hij een bloemenpracht
zoals alleen een Hibiscus kan geven.
Bovendien bloeit hij als de rozen zijn uitgebloeid.
Een streling voor het oog.
Trossen met knoppen, die zich één na één openen
en zuivere witte bloemen tevoorschijn toveren.
Ieder bloem een wonder...
...deze tuin kan niet meer zonder.
Tot een volgende bloem,
zoem-zoem.
ria
.
.
