Ondertussen is ze zes geworden,
onze lieve kleindochter,
zo ver weg,
méér dan 6000 km bij ons vandaan.
Kunt U zich voorstellen hoe dat voelt?
Marieke
Lang was je een droom,
verborgen,
maar wel gekoesterd,
in onze gedachten
in onze hoop.
Innig en verlangend
leefde jij,
in het hart van je moeke
lang reeds
voor je werd ontvangen.
De Vader heeft ook jouw naam,
Marieke,
vóór alle begin geschreven
in de palm van Zijn Hand.
Zo konden uw ouders
U dit mooie geschenk van
leven geven,
Yèdo, "langverwacht."
Tijden van wachten,
van onzekerheid
maar ook van genade,
tijden om te koesteren
en om te danken.
Lozoné, uw derde naam
als een verbond
tussen werelden,
tussen culturen en mensen,
mag ik je
een heerlijke en blije
toekomst wensen.
Je bent zo mooi,
ik weet het; dat is elk kind
vooral als het
ten diepste wordt bemind.
Toch zie ik een ietsje meer,
iedere keer
als ik jouw foto aanschouw.
Misschien is dit
omdat ik zoveel van je hou.
oma
20 december 2005
4 opmerkingen:
Hoi Ria,
ik weet niet of er een foto bij hoort, maar die zie ik dus niet. Voor hetzelfde hoorde er geen foto bij.
Je woorden in je gedicht zeggen genoeg.
*slaat in gedachten even 2 armen om je heen*
Knuffel, Helma
zo ver weg lieve ria, maar een gedachte aan haar brengt haar dicht bij jou,
xxx
dat is heel ver weg Ria...
prachtig geschreven..
groeten
Wat mooi,Ria.
Met zoveel liefde geschreven.
En ja 6000 km. is erg ver weg.
Liefs Ans
Een reactie posten