Een morgen ben ik heel vroeg opgestaan
En zie de bloemen, halmen, grassen staan
In een zo helder eigenaardig licht
Of zij daar nog niet lang alleen zo staan
Maar iemand juist van hen was heengegaan,
Zoals men in gezelschap binnentreedt
In stilte, en weet dat er gesproken is,
Maar niemand u wil zeggen wat het was.
Het is of er een engel op dit gras
Getreden en juist verdwenen is
Zodat nog alles luistert naar zijn tred
En halmen, grassen staan nog in gebed.
gedicht van J.W.F.
Werumeus Buning
Grassen in de buurt van een kerkhof, waar het vredig rusten is.
ria39
7 opmerkingen:
Wat een prachtige foto's zijn dit,Ria.
En wat is de natuur toch mooi !
Groetjes Ans
de meesten zouden voorbijgaan aan bloeiend gras,
of het zelfs 'onkruid' durven noemen,
maar weet het te eren, ria, met dit prachtige blog!
een grassprietje op je hoed!
euhhh .. ;-))
Voordat de wereld ontwaakt, gaan de fotografen op pad, en maken ze de mooiste foto's, ...........
OT dank voor de DT.
velen zouden hier geen aandacht aan besteden, gelukkig bekijk je natuur anders...
fijne dag Ria
Vredige beelden Ria !! Mooi Grts
prachtig he ria, hoeveel kleur en vormen je ziet,
puur genieten,
dank je wel voor di mooie blog
Heerlijk dat je ook zo van de natuur geniet Ria
Ieder grasje, spietje en bloemetjes heeft zijn eigen bekoring maar staat ook iet voor niets op deze aarde. alles heeft een betekenis en daarom hebben we zoveel moois in de natuur :-)
Je gedicht staat er weer prachtig bij.
Lieve groetjes, Helma
Een reactie posten