Tweede bloei.

Soms kunnen ze het uithangen als verwende dames. Zo ook dit jaar. Teveel regen, te koud, te weinig zon en last but not least niet verzorgd, zoals ze mochten verwachten. Ze namen weerwraak, hoe durfden ze! Toen heb ik drastisch de snoeischaar gezet in alle aangetaste bladeren, soms zelfs takken. Weg roest en vooral weg black-spot. Manlief was er niet gelukkig mee. Maar ik wist dat het nodig was, de enige kans op genezing. Toen heb ik ze nog wat zalvende woorden toegesproken en ze dan een korte tijd met rust gelaten. Ze moesten immers van de shock bekomen. En toen ik dan deze morgen de tuin in ging stonden er reeds blinkende snoetjes te glunderen. Wilt U meegenieten? Voilà.

Westerland

Noem mij gerust "een beauty".

Bonica - klimroos

Onze veertigjarige roos, helaas ben ik haar naam vergeten.

Een struikroos en lekker geurend.

Een van mijn lievelingen, "Claire Matin".
Had ik haar niet jaar na jaar teruggesnoeid, dan was ze

tot in de wolken gegroeid.

Edenroos en Queen Elisabeth

En tot slot Schneewitchen, op stam

Er staan er nog te rijpen, als de zon van de partij blijft zullen zij ons nog verbazen.

Een mooi weekend gewenst.

ria

Avondliedeke

ria

De schone weg

Bewerking

ria

Ze zoemen....

...rond mijn oren.

Nog een appeltje voor de dorst.

SMAKELIJK.

Nog fijne vakantiedagen gewenst.

ria

VANDAAG.

Een bloemengroet.

Wij voelen ons hier goed.

En u?

ria

Even pauzeren.

Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans (Fatima)

Geniet nog van de zomerse dagen.

ria

REGENDROPPEN

die aan mijn venster kloppen.

Zouden regendruppels

met mekaar praten,

terwijl ze haastig 

of gezapig

naar beneden vallen?

En zouden ze luisteren

naar elkaars verhaal?

Of zijn ze allemaal eender

en hebben ze niets 

te vertellen?

Dat denk ik niet!

Als je even oplet
als je ziet
hoe verscheiden ze zijn;

Van plat 

tot rond

van klein 

tot groot,

een enkel

ook wel bloot...

De ene weerkaatst licht,
de andere knijpt zijn oogjes
stijfjes dicht.

Sommigen houden van
elkaars nabijheid,
want alleen is maar alleen.

Gezellig bij elkaar,
misschien hebben zij dan toch
ieder hun verhaal.

Kan het zijn, dat zij
elkaar reeds vroeger
hebben ontmoet?

Daar bij dat beekje om de hoek?
Of was het in die weidse zee,
kom denk toch even mee?

ria

3.8.2016

Vandaag vullen mijn ogen en mijn hart zich met druppels van tranen. Want het huis is weer leeg. En het afscheid voor langere duur. Vaarwel schatten kom veilig thuis. Als ik weet dat het goed gaat met jullie kan ik mijn tranen drogen. oma 

Teruggevonden.

God die leven hebt gegeven in der aarde schoot, 

alle vrucht der velden moeten w' U vergelden,

dank voor 't dagelijks brood

Niet voor schuren, die niet duren, gaaft Gij vruchtbaarheid, 

maar opdat op aarde, 

in uw goede gaarde, niemand honger lijdt.

Maar wij rijken, ach, wij blijken hard en onverstoord

Open onze oren, Heer, opdat wij horen

't roepen aan de poort.

  Wil dan geven, dat ons leven zelf ook vruchtbaar zij. 

 Laat in goede daden 't werk van uw genade 

opgaan, sterk en vrij.

Zingt Jubilate - Ad ten Besten, W. Vogel

Dank aan diegene die deze tekst (uit 2010) terug in herinnering bracht.

Hij doet me denken aan het Evangelie van vorige zondag.
De rijke, wiens oogst zo groot was, dat hij zijn schuren moest afbreken,

om een veel grotere te bouwen. Daar zou hij alles kunnen opbergen,

en dan kon hij voor de rest van zijn leven op zijn lauweren rusten.

ZO dacht hij. Maar God zei tot hem: "DWAAS"

nog deze nacht neemt je aardse leven een einde.

En in zijn preek vertelde de pastoor een parabel,

van een rijke, die al zijn goud mee in zijn kist had laten leggen.

Toen hij boven kwam had hij honger en hij zag uitgelezen spijzen.

Hij vroeg om de beste spijzen en wou betalen met zijn goud.

Maar de Engel, die bediende, zei: "dat is niet mogelijk,

HIER kan je alleen betalen met wat je hebt weggeschonken."

Laat ons later niet zeggen:

"wir haben es nicht gewusst".

"Wij wisten het niet."

ria