Trouwe vrienden,
Ik ben op een keerpunt in mijn leven, een gevuld leven waarop ik dankbaar terugkijk.
Bijna 79 en ziek, naar lichaam en geest is bloggen me teveel.
Dank aan al mijn vrienden hier, en wie kan bidden, bid af en toe ook eens voor mij.
Het is mijn wens dat mijn blog blijft bestaan, u kunt dus altijd terugkijken naar de fijne jaren van mijn lang leven.
Ik weet niet hoeveel tijd mij hier nog gegund zal zijn, maar ik zal met een blij en dankbaar hart vertrekken, wetende dat mijn THUIS, het Vaderhuis is.
Ooit zien we elkaar weer. Ria
De tijd wordt korter en korter - het is nu oktober, hoeveel tijd krijg ik nog?
Volgende tekst ligt klaar als testament, voor kinderen en kleinkinderen
en voor mijn schat van een mijn man.
DANK VOOR ALLE VRIENDSCHAP en GEBEDEN.
Ria
