ook niet altijd even tolerant.
Herinner ons uitstapje naar Damme,
dat mooie rustige dorpje,
waar alles peis en vree is (lijkt).
ziet U wat ik zie?
De andersgekleurde eend bedelt om aandacht,
om opgenomen te worden in de blanke groep...
" Aub, ik ben een gans, juist zoals jullie...."
niemand heeft aandacht voor haar...
overleg? " Wat moeten we met die indringer doen?"
"...wat sta je nog te zeuren, hoepel op"
" 't is overal hetzelfde, weggejaagd...
geen plaats in de herberg."
...tot plots,
"dit kunnen we niet laten gebeuren, kom gerust bij ons"
Er zijn nog ganzen met het hart op de juiste plaats.
Allé, vooruit dan maar...
"zullen we er een glaasje op drinken?"
Is alles nu peis en vree? Ik hoop het maar.
Er is al genoeg oorlog in de wereld.
de reporter van dienst,
ria