Een kortverhaal

Lang geleden,

ik weet echt niet meer hoelang

kreeg ik deze wintercactus.

Blijkbaar heeft hij het naar zijn zin,

want ieder jaar opnieuw bloeide hij naar hartelust.

De laatste tijd kreeg hij ook een flinke scheut,

zo vond ik althans...

Deze fuchsia kleur is nu niet bepaald

een kleur die ik zelf zou kiezen,

maar een gekregen paard...

en hij deed nog zo zijn best,

dus hij mocht blijven.

... maar dit jaar gebeurde er iets wonderlijks...

Ik zei toch dat ik vond

dat hij zo struis begon te worden;

en ja...hij was zwanger van een bruidje!

Vraag me niet hoe dit in de cactuswereld gaat.
maar hij heeft het voor elkaar gekregen.

Zonder tussenkomst van mensenhanden, zo maar uit zichzelf.

Na jaren alleen te hebben doorgebracht

heeft hij zich de mooiste bruid gezocht en ook gevonden.

Ik ben er zo blij mee, voor hem, voor haar,

maar ook voor mezelf,

want haar bruidskleed is één van mijn lievelingskleuren.

Zo zie je maar...

als we geduld hebben,

met onszelf, met de ander,

dan komt alles voor elkaar.

Dit was zowaar,

mijn kortverhaal

ria39