Winterstilte
.
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witten rijp beijzeld.
.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
.
De grond is wit, de nevel wit,
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Wat zwijgend toverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid
Dit grootse, stille wonder.
Jacqueline van der Waals (1868-1922)
2 opmerkingen:
mooi hé ria,
jij hebt ook een nimmer aflatende bloglust hé:-)
zo ben je der even niet,en plop zo elke dag:-)
gelukkig maar, want wat is dit mooi.
vanmorgen liepen wij door de dikke vallende sneeuwvlokken te stappen en ja, ik kan het niet zo mooi verwoorden als dit gedchtje van jacqueline, maar ohh wat was dat hemels..
dank je wel ria,
dat is zo...
bij het lezen van de tekst,valt het me op dat het taalgebruik nog vrij modern is.
groeten !
Een reactie posten