op één van onze voedertafels...
een spatje zon...
poedersuiker, neen geen sneeuw maar rijm...
enkele dagen later...rood van de kou!
hoe houden ze het vol?
vurige liefde trotseert de kou!
sneeuwbloemen, de sedum is de gastheer...
warm en mooi...
detail kleurt het leven...
op zijn gemak, een vink...
een broer of neef...
geen kerstalletje, wel een voederhuisje...
bevroren vijvertje, op de bodem slapen de bruine kikkers...
van achter het keukenraam...
een kouwelijke merel...
de vinken zijn goed gelukt dit jaar...
Vlaamse gaai, ofte in het vlaams "rotzak".
van achter mijn keukenraam...
ik schenk mijn hart, rode sierappeltjes
van de Malus Evereste in onze tuin...
en nu...
mijn voeten vegen.
Ik bedoel niet dat ik er mijn voeten aan veeg,
(kennen de Nederlanders deze uitdrukking ook?)
maar dat ik mijn voeten afveeg aan de mat.
Een grapje op deze koude dagen verwarmt het hart,
ja toch?
winterse groeten,
ria39
7 opmerkingen:
Prachtig dat laagje rijm en sneeuw over al die kleurtjes! En wat een mooie vogeltjes bij jou!
Heerlijke foto's om te zien!
Nog een fijne dag,
grtjs
ik heb er weer van genoten Ria .De sneeuw die er nu toch is.inspireerde je weer tot dit mooi geschreven logje met schattige foto`s.
Een prachtige winterse serie. Leuk gedaan.
een mooie wandelingen.
die roosjes zijn,
maar was het koud hé
wij hebben het heerlijk gehad,
lekker,
we genieten maar door en door en door:-)
dat kunnen we zo goed:-)
mooie foto's op een enige wijze gepresenteerd!
het betere blogwerk !
dat is een blog met een heel groot en warm hart, ria!
gemaakt met een warm hart,
gevuld met een warm hart,
gegeven met een warm hart,
en ja, hoor, ontvangen met een warm hart! :-))
ondanks de sneeuw en de kou zit je tuin nog vol kleur!
als het niet van de bloemen is, dan wel van de vogelkes! :-))
fijn weekend, ria!
zo winters mooi hier bij jou
Een reactie posten