Tulpengekte in de tuin
waar ze zich verdringen
om een plaatske,
in de bonte rij.
waar ze zich verdringen
om een plaatske,
in de bonte rij.
“De kleinste liefst vooraan,”
oppert ‘scharlakenrood’
“dan kunnen wij,
de lange, slanke achteraan.”
“Al ben ik niet zo slank,”
mompelt ‘irena,’
“mijn kleurig kleed
is onberispelijk en welbesteed.”
Ach meisjes toch
maak geen kabaal;
het is pas ochtend, geniet
van elke zonnestraal.
Sommigen zien elkaar
hier voor het eerst.
Anderen waren vorig jaar
reeds op het lentefeest.
Na wat gapen en wat keuren,
vond ieder een plaatske,
in harmonie met
d’andere feestelijke kleuren.
‘Heldergeel’ ontbreekt
dit jaar op het appèl
en ook “orange beauty”
is niet van de partij.
Ik zag hen bij de buren
aan de overkant…
Misschien hebben ze
aan hen hun hart verpand?
Geen ‘Tulpen uit Amsterdam’,
maar heel gewoon
in Vlaamse grond, ook daar
bloeien ze tevreden en gezond!
ria (knipoog)