Als iemand mij nou maar
had opgeraapt
en in zijn zak gestopt
en daar gelaten had,
dat af en toe een hand mij vond,
voelde hoe zacht ik was
en dan weer losliet.
Of op de vensterbank gelegd,
op 't nachtkastje,
in een rommeldoos.
De keukenla!
had opgeraapt
en in zijn zak gestopt
en daar gelaten had,
dat af en toe een hand mij vond,
voelde hoe zacht ik was
en dan weer losliet.
Of op de vensterbank gelegd,
op 't nachtkastje,
in een rommeldoos.
De keukenla!
Ik heb nog nooit een reis gemaakt,
ik moest zo nodig wortel schieten.
Als iemand mij nou maar had opgeraapt,
er was niets aan de hand geweest,
ik was kastanjebruin geweest,
ik had geglansd, geglansd,
wat later was ik wat gaan rimpelen,
en dan, nou ja, maar nu,
nu moet ik onvrijwillig transformeren
en niet zo'n beetje ook.
ik moest zo nodig wortel schieten.
Als iemand mij nou maar had opgeraapt,
er was niets aan de hand geweest,
ik was kastanjebruin geweest,
ik had geglansd, geglansd,
wat later was ik wat gaan rimpelen,
en dan, nou ja, maar nu,
nu moet ik onvrijwillig transformeren
en niet zo'n beetje ook.
En steeds als ik zo ongeveer
gewend ben aan mijn nieuwe vorm,
steeds als ik zo min of meer
geaccepteerd heb
dat ik ben zoals ik ben,
dan ben ik alweer anders.
gewend ben aan mijn nieuwe vorm,
steeds als ik zo min of meer
geaccepteerd heb
dat ik ben zoals ik ben,
dan ben ik alweer anders.
En als het nu zo was dat ik gekozen had
om zo te zijn, dat ik het wilde:
steeds een ring erbij,
zoveel soortgenoten aan mijn takken
in hun veilig stekelhuis,
zo anders dan ikzelf,
maar wat weet ik het nog goed.
om zo te zijn, dat ik het wilde:
steeds een ring erbij,
zoveel soortgenoten aan mijn takken
in hun veilig stekelhuis,
zo anders dan ikzelf,
maar wat weet ik het nog goed.
Ik heb het opgegeven
te zijn zoals ik ben.
Ik groei maar mee
met wie ik worden zal.
te zijn zoals ik ben.
Ik groei maar mee
met wie ik worden zal.
Af en toe hoor ik
Dat iemand zegt
Hoe mooi ik ben.
Dat iemand zegt
Hoe mooi ik ben.
In mijn schaduw
gebeuren dingen
die de moeite waard zijn.
gebeuren dingen
die de moeite waard zijn.
Tjitske Jansen
Uit: Het moest maar eens gaan sneeuwen
Mijn andere blog:
Beste vrienden,
Naar het schijnt zou het moeilijk, zo niet
onmogelijk zijn om reacties te plaatsen.
Ik heb 3 manieren uitgeprobeerd,
1. ria39(Google)
2. Naam/url
3. Anoniem (maar dan mijn naam onderaan toegevoegd)
Ze werken alle drie zonder problemen.
Iemand schreef me dat hij met Google Chrome
had geplaatst en dat dit wel lukte.
Ikzelf werk met Windows7 die geeft veel voldoening.
Ik heb ook Google chrome.
Dank voor alle moeite,
ria39
Mijn andere blog:
Beste vrienden,
Naar het schijnt zou het moeilijk, zo niet
onmogelijk zijn om reacties te plaatsen.
Ik heb 3 manieren uitgeprobeerd,
1. ria39(Google)
2. Naam/url
3. Anoniem (maar dan mijn naam onderaan toegevoegd)
Ze werken alle drie zonder problemen.
Iemand schreef me dat hij met Google Chrome
had geplaatst en dat dit wel lukte.
Ikzelf werk met Windows7 die geeft veel voldoening.
Ik heb ook Google chrome.
Dank voor alle moeite,
ria39
5 opmerkingen:
een heerlijk herfstlogje...
knap hoe je beeld en tekst tot een geheel maakte...
groeten
dag ria,
een popupscherm lijkt ook nog te werken, maar het blijft erg knoeien bij blogspot,
je gedicht is hemels, en je kastanjes zijn lekker om t e poffen,
heerlijk,
ik heb er al gegeten:-) super lekker.
xxx
Omwille van de problemen met het plaatsen van reacties, volgende goede raad.
Meld je eventueel af bij Google-account, en klik op Naam/Url.
dan kan je zowel je naam als de url ingeven.
Klachten, laat het me weten aub.
Dank voor alle moeite die jullie doen.
ria39
mooi kastanjetafereel en heerlijke reeks
de tweede foto daar ziet de kastanje er zo zacht uit dat ik het bijna voel
Zeer mooi dit kastanjelogje, ik laat ze niet liggen Ria! :-)
groetjes
Een reactie posten