Onze eerste reis door Engeland - deel 1.

1992 - We hadden twee weken tijd en zouden op aanraden van een van onze dochters een trip maken door de Countryside van Engeland. Zij had een mooi reisplan opgesteld van de plaatsen die zij eerder bezocht en die volgens haar de moeite waard waren. Ik ging op zoek naar gelegenheden waar wij konden overnachten, bij voorkeur in B&B's. Wij hadden toen nog geen PC dus ook geen internet. Brochures geraadpleegd, telefoontjes gepleegd, het vakantiesalon bezocht. Alles zag er rooskleurig uit. Maar net voor we zouden vertrekken verloor mijn man, na 38 jaar werken, zijn job. Niet zo goed bij het begin van een vakantie waar we zo naar uitgekeken hadden.

De morgen van ons vertrek, we zouden met ''de Prins Filip", van Oostende naar Dover varen. Onderweg, van huis naar Oostende kwamen we in een vreselijk onweer terecht. Zo erg zelfs dat we in de buurt van Gent de auto aan de kant moesten zetten, omdat de zichtbaarheid bijzonder slecht was. Hoe dichter we de kust naderde, des te meer brak het zonnetje door, En tegen de tijd dat we op de mooie witte boot zaten, was al het onheil geweken. We vaarden op een kalme, door zonovergoten zee onze bestemming tegemoet.  Dat zag er dus goed uit. Van Dover moesten we naar Ashford, en van daar naar het kleine dorpje in Kent, Biddenden. In Ashford waren de mensen volop de straten aan het schoonmaken, want de storm, waarvan wij nog een uitloper hadden gehad, had die nacht stevig huis gehouden aan de overkant van het kanaal. Maar de zon bleef van de partij en dat zou ze ongeveer de hele tijd van onze vakantie doen.

www.

zacht heuvelend landschap van Kent,

We kwamen in het mooie dorpje Tenterden, met een leuke winkelstraat. GPS hadden we toen niet, dus moesten we een paar keer de weg vragen naar de B&B die verscholen lag achter het dorpje Biddenden. http://www.biddendenkent.co.uk/

Via een holle weg, met aan twee kanten hoge hagen, kwamen we eindelijk op onze bestemming een OAST-house, waar vroeger de hop werd opgeslagen en gedroogd in de torens.

Het was een mooi oud interieur, een beetje smoezelig binnen, door de honden die er vrij in en uit liepen. Maar gezellig en wij sliepen in een van die torens. Het ontbijt was echt Engels. We bleven er 2 dagen en 2 nachten, en maakten mee dat de elektriciteit er uitviel en wij ons met kaarsen naar onze bedstee moesten begeven, op de de tast, via een ongemakkelijke trap naar boven. Maar het landschap en de vriendelijke gastvrouw maakten veel goed.

Wie zou hier niet willen wonen? Ik wel.

...dit bevalt mij eveneens, de lente is er bijzonder mooi,

Kent wordt "the garden" van Engeland genoemd.

Zeg nu zelf, is dit niet bekoorlijk en uitnodigend om er te wonen?

Hop hebben wij er niet veel meer gezien,

in ieder geval minder dan bij ons in de Westhoek.

Dit lijkt mij al een hoppe-kasteel.

Veel van die woningen zijn vakantiewoningen van rijke Britten en anderen.

Geef mij dan toch maar zo'n stulpje, dat kan ik nog boven mijn bed hangen.

VERVOLG - deel 2

ria

foto's geleend van het wereldwijdeweb (www)