Dwarrelen

Vallen  doen  ze  niet

ze  dwarrelen

zachtjes  wiegend

op  de  wind.

Pluimpjes  lijken  zij

soms  veertjes,

kleurrijk  glijdend

heel  gezwind.

Laag  na  laag

toveren  zij,

een zacht  tapijt

in 'n  kleurrijke  tint.

Zo  wordt  herfst

een  bladeren festival,

dat  weet  zelfs

het  kleinste  kind.

ria  -  29.11.2014

Een geschenk.

Hij is er niet meer, maar zijn woorden leven verder;
Phil Bosmans

Overal

Laat mij niet zwijgen,

als ik spreken moet

over de schoonheid

die zich zonder vragen 

voor mijn oog ontplooit...

Ver moet ik niet gaan,

slechts naar de overkant 

van de baan.

Tussen huizen en bomen,

zie ik, zoveel avonden,

dit goddelijk schouwspel

in al zijn grootsheid komen.

Alles deelt in dit festijn,

Takjes, stammen, bomen,

rechtop, in grote eerbied

voor wat er nog zal komen.

Het blauw verdwijnt,

alleen nog goud,

dit is het ogenblik waarvan

de hele wereld houdt.

Ik hou mijn adem in,

mensen, 

maar ook vogels zwijgen.

Nog even en de nacht treedt in.

Een mens die in God gelooft,

ziet Zijn Hand in dit gebeuren.

Mensen zonder God,

laten de natuur dit meesterwerk kleuren

Wat is een naam, 

Natuur? of God?

het is immers allemaal

door Hem gedaan.

Een loflied Hem gezongen,

een dankwoord 

hier ontsponnen

om een rijk gevuld leven,

vijf en zeventig jaar

heeft Hij mij gegeven.

ria

25.11

1939 - 2014 

Vreemd

Vreemd, dat boom en tak zoo stil staan 

In het gouden licht vandaag, 

Dat de bladertjes zoo stil gaan, 

't Een na 't ander, naar omlaag.

Dat het zonlicht zoo voorzichtig 

Door de ijlheid straalt van 't lof, 

En het groene blad doorzichtig 

En veel eed'ler maakt van stof,

Dat het windje in de twijgen 

Zoo behoedzaam gaat te werk 

En alleen wat blaadjes zijgen 

Doet op 't pad en 't bloemenperk,

Zonder 't wazig diep te raken 

Waar de groene schemer blauwt, 

Of den goudglans schuw te maken 

In het ijlbebladerd hout,

Of te roeren aan den vijver, 

Waar zeer statiglijk en traag 

Twee voorname zwanen drijven 

Met hun spiegelbeeld omlaag,

En wat late najaarsrozen, 

Als bewasemend amethyst, 

Al den weemoed van hun broze 

Schoonheid heffen in den mist. 

Jacqueline E. van der Waals 

uit: Laatste verzen 1923

alle foto's, met uitzondering van de twee zwanen, werden genomen

op maandag 17 november, 

een herfstdag overspoeld door zon.

ria



Wat vooraf ging

VUURWERK in de straat

Een fijn en onverwacht bezoek liep ten einde;

ik opende de voordeur om een lieve gast buiten te laten...

...het was het einde van een zachte herfstdag,

de nacht maakte haar entree...

...een feeëriek schouwspel kwam ons tegen

in het gele schijnsel van de straatlantaarn.

"Ik wed" zei mijn lieve vriendin

"dat jij seffens nog foto's zult maken."

...en of ze gelijk had.

Ze stonden uitdagend te kleuren...

alsof ze elkaar in schoonheid

wilden overtreffen.

Voor één keer vergat ik naar de hemel te kijken,

want deze 47 jarige berk hield mijn blik gevangen...

...want alles heeft hier een verhaal.

Als straks de lampen op straat zullen doven

en enkel de maan en miljarden sterren lichtwijzers zijn,

zullen ook deze bomen

hun ogen sluiten

en misschien wel dromen

van de eeuwigheid ?

Eeuwig, is dat langer dan vandaag,

langer dan gisteren?

Van waar komt plots die vraag?

Ja lieve bomen

"dromen" dat is toegestaan

dag lieve vriendin,

ria 

VOLGENDE

SPROOKJE - kant

Voor mijn moeder en dochtertje

 

Zij luisteren beiden naar haar oud verhaal,

wondere dingen komen aangevlogen, 

zichtbaar in hun verwijde ogen,

als bloemen, drijvend in een schaal.

Er is een zachte spanning in hun wezen,

zij zijn verloren en verzonken in elkaar,

- het witte en het blonde haar –

geloof het maar, geloof het maar,

alles wat zij vertelt is waar

en nooit zal je iets mooiers lezen.

M. Vasalis

Een dichteres naar mijn hart

1909 - 1998

M. Vasalis, pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans 

was een Nederlandse dichteres en psychiater

Esdoorn

Klein duimpje, 

In het ras van de Esdoorn, ben ik maar een duimpje groot. Na wat geknoei, “manipulatie” wordt zoiets genoemd,werd er voor gekozen, mij als een dwerg op de wereld te zetten. 

Maar….de schilders die er daarna aan te pas kwamen, waren de gulste mensen die ik in mijn korte leven ontmoette. 

Fris lentegroen,  goud zomerblad en voor de herfst een waaier tussen oranje/geel/groen en dan dat rood, een palet dat ik nooit eerder zag......…ze hebben zelfs geen naam, eerlijk, die kunstenaars hebben hun bovenste beste, best gedaan.

See you soon!
ria39

THE PAST - Verleden tijd...

Do you remember me?

I could be your neighbour

Can you remember my summer-name?

.

...and we were friends...for ever,
how long is ever?

I am, I was, I will be

I still am beauty, even in my elderness

.

Tell me my name?

Am I a prisoner?

and what is this?

Grijsgrauw is de wereld zonder zon,
geen warmte,
geen geborgenheid,
geen liefde.


Laat ons omarmen,
verwarmen,
vooral hen die eenzaam zijn.


Liefde geven is liefde krijgen,
kleur brengen
in het leven, 
vreugde
aan elkeen gegeven.

ria39