Er moeten toch mensen wonen......

Er moeten toch mensen wonen, ik luister,
en herinner mij dit huis, de lege eierschalen,
de koude resten thee, de waaiende gordijnen,
op het tafellaken grijze strontjes van vogeltjes,

Oh, goede morgen, als kabouters in zachte
pyjama's gaan de geluiden door het huis, de
eerste Clementi, de kranen, de fluit van het
kokend water.

Geluk is langzaam naar
beneden gaan en daar zitten wachten
op stappen, tussen muren bedekt
met tekeningen: vaders, moeders,

kinderen, tafel, huis, voorgoed
aan het ontbijt. En ik
was een van hen.

Rutger Kopland - Verzamelde gedichten 2006