Drie prettige dingen: fotografie, poëzie en schilderen

Foto's uit mijn oude doos...

een mens moet met iets beginnen.

De zilveren berken vangen zon, al is het wintertijd.

Mijn hart tikt tevree...

Blauwsel-blauw kleurt de hemel,

terwijl verlangen groeit in mij:

'' was die lange winter 

maar al voorbij.''

(2011) 

klik op de foto's voor vergroting.

                   

Twee jaar later, tover ik de foto tot een schilderwerk,

niet ik, maar mijn vriend de pc.

Het is een spel, wie speelt er mee?

....

Eventjes geleden, een jaar of drie, 

nu bloeien ze weer,

de "Malus Evereste"....een appeltje voor de sier...

Ze hangen nu aan de muur, voor eeuwig en drie dagen,

misschien zullen ooit  mijn achterkleinkinderen

nog naar hun herkomst vragen.

....

Op een dag kwam ik ze tegen,
ze was verre van verlegen,

...

Nu luiert ze nog steeds

al is ze ooit kleurrijker geweest!

...

ze toonde mij haar hart

vol schoonheid en vol kleur

...

vergaan doen zij helaas,

is het daarom dat ik treur?

Ach, ik maak haar nieuw

voor zover een mens dat kan

...

viooltje klein

waarom heb jij je daar verstopt?

zal ik jou voor de eeuwigheid bewaren

of doe ik dit boek op slot?

...

al ben ik bijna

aan het einde van mijn bestaan,

(oktober 2013)

...

toch kocht ik nog een jurkje

in mijn favoriete kleur,

en laat mij op het laatste bal, 

nog lekker even gaan.

Zeg nu zelf, kan ik schilderen?

of kan ik schilderen? ha-ha!

Het boek gaat nu toch even toe...

na een avondje leute en gein.

Dank om hier te vertoeven

dat vind ik altijd fijn.

ria39

al sluit ik dan eventjes dit boek

ik trek mij terug in mijn tekenhoek!

See you soon!