Engeland - deel 2

WAT VOORAF GING.

Op een Vlaamse TV zender loopt een programma "At home or away." Misschien hebt U het al eens gezien. Een koppel gaat op zoek naar een nieuwe woning, ofwel in eigen land, Engeland, of in het buitenland. Het buitenland is dan meestal Italië, Frankrijk of Spanje. Sommigen zeggen dat zij verhuizen omwille van de rust, de mooie landschappen, en natuurlijk het klimaat. Dat laatste kan ik goed begrijpen, maar rust en mooie landschappen vindt men in Engeland in overvloed. Mij kunnen ze in ieder geval bekoren.

Zeg niet het kan niet, want het kan wel.

Wat kan er wel?

Wegdromen, verdwalen in de romantiek,

de klok terugdraaien,

soms honderd jaar of meer.

En niet te vergeten...genieten!

Voor we aan onze tocht beginnen, nodig ik u uit,

wat zal het zijn voor Mevrouw, voor Mijnheer,.

Wie in Engeland geweest is

en niet genoten heeft van een afternoon-tea heeft echt iets gemist.

Nog even smullen van de huisjes in marsepein,

met daken in chocolade of peperkoek.

Zeg nu zelf, is dit niet om op te eten?

Nu vangen we het serieuze deel aan.

Charles Dickens

"Charles Dickens werd geboren als tweede van acht kinderen van John en Elizabeth Barrow. Toen hij tien was, in 1822, verhuisde de familie van Rochester (Kent) naar Camden Town in Londen om dichter bij vaders werkplek (het Navy Pay Office in het Somerset House) te wonen. Dickens maakte de reis met de postkoets alleen. Er waren geen andere passagiers en hij had enkel sandwiches, een boek en wat kleren bij zich.

Die 'droefgeestige' reis, op een regenachtige zomerdag bleef hangen en hij zou hem later beschrijven in zijn bundel The uncommercial traveler: "Het regende hard, en nooit zal ik die geur van nat stro vergeten." Camden Town ligt op dat moment in het noordwesten van de uitdijende en lawaaierige metropool.

De wijk en de stad inspireerden Dickens en kropen in zijn kleren: de overvolle straten met karren en koetsen, met ruiters en straatventers, de eet- en koffiestalletjes tussen de afvalhopen en de bouwwerven in, de blootsvoetse en in lompen geklede kinderen...

Dickens zou in de loop van zijn leven overal komen: in werkhuizen en huurkazernes, in duistere kroegen, een opiumkit en mistige steegjes, in sloppenwijken en lijkenhuizen, in gevangenissen. Hun nieuwe huis in Bayham Street was met een meid en een onderhuurder niet alleen druk bevolkt, het was ook benepen.

De financiële moeilijkheden van zijn vader, een aimabel man, speelden hierin een rol. In 1824 werden zijn vader en de familie wegens schulden in de beruchte gevangenis Marshalsea Prison opgesloten.

De twaalfjarige Charles moest de school verlaten en ging werken in Warren's Shoe Blacking Factory. In die schoensmeerfabriek, in een vervallen magazijn bij Hungerford Stairs aan de oever van de stinkende rivier, werkte hij tien uur per dag en leerde hij de arbeidsomstandigheden kennen. Het werd, net zoals de gekwetste kinderziel, een belangrijk thema in zijn werk." Tot zover een kort stukje van zijn leven.

Een Brits schrijver, zal u opperen. Misschien nooit van gehoord? Of toch wel. Als U hem niet kent, kent u ongetwijfeld een paar van zijn belangrijkste werken.

Met deze verhalen, hetzij in boekvorm of film zijn de meesten onder ons vertrouwd.

Dickens schreef 15 romans. 

Het leven van de gewone mensen, zeker zoals hij zich zijn kinderjaren in London herinnerde, waren meestal de hoofdpersonages in zijn boeken.

The Pickwick Papers (1836)

Sketches by Boz (1836)

Oliver Twist (1837-1839)
Nicholas Nickleby (1838-1839)
The Old Curiosity Shop (1840-1841)
Barnaby Rudge (1841)
American Notes (1842)
A Christmas Carol (1843)
Martin Chuzzlewit (1843-1844)
Dombey and Son (1846-1848)
David Copperfield (1849-1850)
A Child's History of England (1851-1853)

Hard Times (1854)

Bleak House (1852-1853)
Little Dorrit (1855-1857)
A Tale of Two Cities (1859)
Great Expectations (1860-1861)
Our Mutual Friend (1864-1865)
The Mystery of Edwin Drood (onvoltooid, 1870)

.

.

Alhoewel laaggeschoold, ging hij op zijn vijftiende werken op een advocatenkantoor en leerde zichzelf stenografie. In 1835 werd hij verslaggever in de kamer voor de Morning Chronicle en ontstond uit zijn journalistiek zijn eerste literaire werk. Deze beschrijvingen van Londen en het buitenleven werden later gebundeld in Sketches by Boz (1836).

Zijn literair talent heeft hij dus door zelfstudie en door het schrijven geleerd. Hij was een groot talent. Later verhuisde hij terug naar zijn geboortestreek, Rochester, in het graafschap Kent. Het is daar dat wij op onze eerste reis in Engeland kennis met hem maakte.

Hier woonde hij met zijn gezin. Hij had 10 kinderen.

Hier zou hij naar het schijnt een regelmatige gast geweest zijn.

Dit is het graafschap Kent, Rochester ligt  niet zo zo ver van de Theems

Toen we in de buurt op verkenning waren kwamen we in dorp waar men bezig was

om een film van Dickens op te nemen. Heel het dorp was er min of meer bij betrokken en

veel toeristen stonden toe te kijken. Eigenlijk zag het er allemaal nogal amateuristisch uit.

...maar sfeer was er alleszins. Al scheen er een heerlijke zon, toch moest het regenen,

en "het regende".

Rochester castle

Is Charles Dickens dood?

Neen, helemaal niet. Tweemaal per jaar houdt de stad feesten, waaraan inwoners

en toeristen verkleed deelnemen. Het meest indrukwekkend is rond kerstmis.

Over "Our Mutual Friend" wordt gezegd dat het één van zijn beste romans is.

Hij schreef hem nog enkele jaren voor zijn dood.

Ik ken dit verhaal niet, maar vond op Pinterest zelfs een Nederlandse versie.

.

                                                                                           uit de film, Our Mutual Friend

U bent niet voor dit soort literatuur, geen probleem.

De natuur in Kent is zo mooi

dat u gerust alle Engelse  schrijvers moogt vergeten, 

al zijn ze nog zo talrijk en ook belangrijk.

Verkiest u misschien een woonboot...

of liever het leven op het platte land,

een streling voor de ziel.

ria

vervolg - deel 3