Wat voorafging - deel 2.
We kregen een tip dat het koppel zwarte zwanen,
twee schattige zwaantjes hadden gekregen.
Eerdere speurtochten hadden niets opgeleverd.
Maar een goede vriendin had hen gezien,
springlevend en wel!
Moeder de Gans trok haar zwemvliezen aan en in gezelschap
van haar "prins gemaal" trok ze er op af.
We kregen een tip dat het koppel zwarte zwanen,
twee schattige zwaantjes hadden gekregen.
Eerdere speurtochten hadden niets opgeleverd.
Maar een goede vriendin had hen gezien,
springlevend en wel!
Moeder de Gans trok haar zwemvliezen aan en in gezelschap
van haar "prins gemaal" trok ze er op af.
Vader waakt, langs twee kanten probeerden we dichterbij te komen,
maar moeder, noch kinderen kregen we te zien.
We hoopten dat ze in zijn nabijheid verscholen zaten, of tussen het hout.
Klein grut genoeg, maar geen moeder noch kinderen te bespeuren.
We fietsen rond de vijver, naast de hof-grachten, alles tevergeefs!
De fiere reiger had zijn plaats ingenomen op het oude nest van de zwanen!
De nijlgansjes, geboren begin augustus van dit jaar.
De trotse ouders, nog steeds samen en in gezelschap
van hun zes schatten van kinderen.
Eerlijk gezegd ben ik meer op hen gesteld, dan op de zwarte zwanen.
Ze zijn heel tam, vliegen niet weg, zelfs als je dichtbij komt.
Onze zoektocht naar de kleine zwaantjes leverde niets op,
maar dit maakt heel veel goed.
Alhoewel ik alleen maar een foto toestel in de aanslag had
en geen geweer, bleef deze Canadese gans mij lastig vallen.
dus nam ik uiteindelijk de benen,
of beter de fiets.
Tot lezens en kijkens, een volgende keer.
ria39
