Allerheiligen, wij herdenken onze geliefden

ria39  -  foto's countryside UK - 2011
tekst - ria - 30.10.2014



De laatste generatie.

Natuur, KUNST en DELEN.

DELEN

.

Er was een tijd
toen klonk het zo:
"...dat is van ons, dat is van mij,
van ....mij "


Nu wordt er gedeeld:
een stofzuiger,
een fiets,
zelfs een auto.
Kwestie van gezond verstand.


Foto's, veel te mooi om op te bergen
krijgen ook een plaats,
Wie kwam op het idee?
"Pinterest".


Delen was altijd mooi,
Nu komt er een dimensie bij,
het is niet meer alleen
van mij,
maar ook van jou.
Geniet u mee?

.Kate Osborn

.

Er hangen nog zonnige dagen in de lucht.

Pluk ze!

ria39

De herfst vertelt....

 Liedjes van de herfst 

zijn altijd somber 

zijn gemaakt 

van okers en van omber 

toch ken ik septembers 

met een gouden glans 

toch zijn er novembers 

met een toverdans 

de zon heeft in december 

mij al zo vaak verrukt 

en dikwijls heb ik rozen 

in de sneeuw geplukt 

en daarom schrijf ik

 in dit kleine lied: 

niet wachten op de lente 

want dan komt ze niet 

Toon Hermans 

uit: 80 gedachten

Bomen in de herfst
Ze gaan wat dieper
In hun wortels wonen.

Ze rukken aan hun standplaats
In het bos, net geliefden
Die geen afscheid kunnen nemen
En nooit loskomen van elkaar

Want bomen in de herfst
Ze ruziën met de wind
En dragen hun hart
En hun ringen vanbinnen.

Hierom ook
Is bewegen een vorm van stilstaan
Is opnieuw beginnen,

beminnen. 

Roger M.J. De Neef.

Goud in kroon en blad

de herfstdans ontsprongen,

nog een hele winter

voor hij is uitgezongen.

ria

Herfst 

Nu het kouder wordt 

en het licht verzwakt, 

bidden wij 

dat wij warmte geven 

en warmte ontvangen 

en dat ons nooit mag ontbreken 

het licht van vriendschap en liefde 

waarin wij elkaar herkennen.

Nu de avonden langer worden, 

bidden wij 

dat wij de tijd gebruiken 

om tot onszelf te komen, 

anderen te ontmoeten 

en te naderen tot God.

Nu het jaar naar de winter keert, 

bidden wij om dankbaarheid 

voor alle vruchten van onze herfst 

en dat wij afscheid leren nemen. 

God, tussen licht en donker 

verloopt ons leven. 

Neem ons op in uw stilte 

en verblijd ons 

met uw vriendelijk licht, 

Jezus, onze Heer. 

Frans Cromphout

Nazomer 

Zes blaren vielen hier 

in een kleine weide lieflijk. 

De aarde is jarig, de wind zoek.

In de rookblauwe oktoberlucht 

hoor je het gefluit van hanen, 

tuinhekjes en losse tanden. 

Zes blaren tuimelden neer. 

met prijzen vereerd, in functies 

gekozen, op posten benoemd. 

Frank Koenegracht 

Herfst houdt van pronken

met kleuren wonderschoon,

in zonnestralen

goud beladen.

Genadig is de boomgaard

overvloedig was het fruit,

en wintergroenten
nog op 't veld.

...hoor die dwaze merel

die dankbaar 

een laatste liedje fluit.

ria39

Ben ik een mus?

Ik weet het niet

misschien weet u het,

als u mij goed beziet?

ria

met dank aan pinterest voor het delen van de foto's

ria39

Volkstuintjes.

Achter het huis waar ik geboren ben, vijf maanden voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog, bevonden zich velden en weiden, zover het oog kon zien. Deze behoorden aan enkele stijve  boeren. Pas later werden er straten getrokken en huizen gebouwd. Daarnaast hadden vele jonge gezinnen een lapje grond, waarop ze tijdens de oorlog aardappelen en groenten kweekten. Ik denk dat die grond door de gemeente ter beschikking werd gesteld. Maar zeker weet ik het niet. Zo'n vijf kilometer, in bijna rechte lijn, achter onze woning lag een fort. Wij zaten dikwijls in de vuurlinie. Dat was dus een te mijden gebied. Daar kwam verandering in na de oorlog, ik denk zo in de jaren vijftig. Veel mensen woonden nog in noodwoningen en hadden geen tuin. Niet ver van dat Fort waren er volkstuintjes, reeds sinds 1904, heb ik gelezen. Tot op de dag van vandaag zijn er nog een aantal in gebruik. Telkens als wij naar het kerkhof van mijn ouders gaan, komen we daar voorbij. Deze foto's maakte ik in augustus ll. Binnenkort gaan we er weer naartoe en dan zal al dat groen wel bijna verdwenen zijn.

dank aan deze werkers op hun veldje

Twee generaties, ze poseerden graag en met de nodige uitleg...

http://www.volkstuinenmerksem.be/

“Voor de volkstuintjes in Merksem alleen al staan er zeventig mensen op de wachtlijst Zij moeten tot drie jaar wachten. Hetzelfde hoor ik in Deurne. Ook mensen van buiten de stad komen bij ons informeren naar een volkstuintje. Veel jonge mensen en allochtonen willen hun eigen groenten kweken. Tuinieren is weer populair, zeker met het biologisch telen. Bovendien wonen in Antwerpen veel mensen op een appartement zonder tuin. Mensen die deeltijds werken of op prepensioen zijn, willen beginnen tuinieren. De leeftijd van de volkstuinder daalt.” In de link hierboven kunt u foto's zien van vroeger en nu. 

Nog even vertellen dat mijn vader ook een veld had. Toen hij op een keer aardappelen en groenten ging halen, was alles wat maar eetbaar was gestolen. Ik spreek van tijdens de oorlog. Maar misschien gebeuren zo'n zaken ook nu nog, als mensen erge honger hebben. Je weet maar nooit.

ria

Shabby chic

SHABBY CHIC 

 is een vorm van interieur , 

waar meubels ofwel worden gekozen

voor hun verschijning, 

hun leeftijd of tekenen van slijtage. 

Of waar nieuwe items worden omgetoverd 

om het uiterlijk van antiek te bereiken. 

Tegelijkertijd hebben zij

een zachte, weelderige cottage-stijl.
Soms is het moeilijk

om oud van nieuw te onderscheiden.

...was ik nog een jonge meid
ik bouwde mij
een huisje in de tuin,
voor mij alleen
en voor mijn rozen
en alle mooie spulletjes
die ik had uitgekozen.

Nu kan ik alleen maar dromen

van dit kleine paradijs...

Geen erg, ik ben al tevree

als ik af en toe mag kijken

in een interieur als deze.

ria39

Het stulpje van mijn dromen

Welgekomen!

met dank aan Pinterest voor de foto's
bewerking "ria"