De hemel is bezaaid met gouden sterren
die blinken in het schijnsel van de maan
maar 't allermooiste van die vele lichtjes
zie ik nog altijd in jouw ogen staan
Ik zou met jou de storm willen trotseren
ik zou met jou gaan dansen op de maan
ik zou zelfs op de wolken willen wonen
als ik maar wist dat jij dan mee zou gaan
Er groeien op de wereld miljoenen rode rozen
maar ook al gaf ik elke roos aan jou
zijn dat er nog te weinig om je te zeggen
hoe onvoorstelbaar veel ik van je hou
Waarom zou je een mus willen blijven
als je voor eeuwig een vlinder kunt zijn
waarom een beekje met kabbelend water
als je kunt sprankelen als een fontein.
Er moet meer zijn tussen hemel en aarde
er moet meer zijn want een onbekende kracht
heeft jou en mij alsof het voorbestemd was
op deze wereld bij elkaar gebracht
auteur onbekend
3 opmerkingen:
ahhhhhhhhhhhhhh * smelt*
ria,
heb je dat voor mij geschreven:-)
want hier fladderen de vlinders alle kanten op,
al enige tijd,: -)
ik zou willen dat ik flinker was... meer lef..
dan ehhhh
maar je gedichtje neem ik mee:-)
dat kan ik vást nog weleens gebruiken :-)
lieve groet,
xxx
als dat geen liefde is, ria!!
die onbekende kracht is onweerstaanbaar, eh? :-))
laat de liefde maar groeien en vooral ..
bloeien! ;-))
Hallo lieve Ria,
wat een geweldig mooi gedicht is dit en ik werd er helemaal warm van van binnen :-) Mg ik je gedichtje meenemen????
Liefs, Helma (die weer is begonnen na een hele nare periode)
Een reactie posten