" ik kus je teder,"
zei de zon
" jij bent de kleur van mijn dromen "
" wit, edel-wit,"
zei de zon
"mis"
zei de bloem,
"ik ben geen kleur"
" ik ben de optelsom van alle kleuren samen..."
"dat klopt,"
zei de witroze geranium,
"ergens heb ik een genetische afwijking,
het waren dan ook dames met manieren...
vooral de wondermooie Schneeflocke.
Niet alleen een dame met klasse, maar ook met een heerlijk parfum.
na een drastische snoeibeurt, opnieuw in haar eerste bloei,
wist niet welke houding
ze best zou aannemen...
ze rechtte haar hoofdje om naar de hemel te kijken,
ze keek,
ja ze keek werkelijk haar ogen uit...
haar vriendinnetje
de hanggeranium zei onverwacht,
" mij maakt dat niets uit,
ik ben tevreden zoals ik ben.
Tot nu toe hadden de witte rozen beleefd hun mondje gehouden,
het waren dan ook dames met manieren...
vooral de wondermooie Schneeflocke.
Niet alleen een dame met klasse, maar ook met een heerlijk parfum.
De wilde roos,
na een drastische snoeibeurt, opnieuw in haar eerste bloei,
wist niet welke houding
ze best zou aannemen...
ze rechtte haar hoofdje om naar de hemel te kijken,
ze keek,
ja ze keek werkelijk haar ogen uit...
..."wat een mooi-blauwe hemel", riep ze uit
"en die bloemen boven mijn hoofd
die ken ik niet..."
"dat kan ook moeilijk,
zei de bos-kamperfoelie"
"je komt maar pas kijken..."
en ze lachtte haar roomwitte blaadjes bloot...
...op afstand stond een andere geurige dame, de statige witte Flox,
het tafereeltje gade te slaan.
Bij zichzelf dacht ze;
"hoe komt het toch dat de zon nu zoveel aandacht voor ons heeft?"
...had ze misschien luidop gesproken?
plots werd het witte tapijt, dat lag te dommelen in de middagzon
klaar wakker...
...ze waren klein, fijn en heerlijk geurend,
de eenjarige Allyssum,
maar ze waren ook slim.
Hun vele kleine hoofdjes verzamelden massa's informatie
zoals de cellen van een computer.
Bovendien moet men niet altijd groot en sterk zijn,
om slim te zijn.
De bijen zijn een ander voorbeeld van deze spontane kennis.
"vertel"
smeekte de koele Ice Maiden...
...en alhoewel ze samen hun uiterste best deden,
ze vonden het antwoord niet...
 |
... tenslotte liet de witte pluim van de statige vlinderstruik een diepe zucht, en zei: " vrienden, wij moeten er genoegen mee nemen, dat er zoveel raadsels zijn en blijven in de schepping. Honderden, ja duizende geleerde hoofden hebben zich over ontelbare vraagstukken gebogen, en toch blijven er vele vragen onopgelost. Laat de de wetenschappers hun werk doen, maar weet dat er slechts één alle antwoorden kent, en dat is Hij, die ons geschapen heeft. |
de zon bloosde van genoegen,
zij was immers één van Zijn grootste creaties,
en...met een knipoog, legde zij zich te ruste,
ria
6 opmerkingen:
hij die ons geschapen heeft naar zijn evenbeeld...
pffff
dan brengen we er niet veel van terrcht soms hé ria,
prachtig prachtig, wat moet jij een paradijs op aarde hebben met al die wittte blommekes,
ria,..
heb ik al gezegd dat ik het prachtig vind......
wel..
ik vind het prachtig :-)
dank je wel ,
xxx
goh, ria, als ik je blog lees ..
krijg ik zin om als een kind op je schoot te kruipen een aandachtig te luisteren naar alle verhaaltjes die jij zo mooi kan vertellen! :-))
wat een feest is het om dit te mogen zien!
de wetenschap doet inderdaad erg hun best, maar 'god' zullen ze nooit overtreffen, hoe graag ze ook willen! :-))
Het is ZO schitterend mooi
dat ik het "voel" in mijn buik.
Jij verdient zoveel meer dan een simpel weblog, Ria.
Het is werkelijk zo ongelooflijk mooi wat je maakt!!
Jij kan niet anders dan een wonderbaarlijk mens zijn!
Ja, Ria,
dit is werkelijk prachtig!
Uvi
twee keer gelezen , ga het dadelijk nog eens een derde keer lezen ... zo mooi ... zo mooi
dank je wel
ach ria toch wat vervelend voor je,
ik hoop dat de problemen vanaf vandaag van de baan zijn voor je,
lieve groet,
xxx
Een reactie posten