De nacht roerselt mijn ziel,in schaduwenvan transparant tot wit satijn.Geen dageraad, geen ochtendkan klaarder zijn.
Zijn liefde tastbaar mij omringt,
ik voel mij gedragen
ik weet mij bemind.
't Zij dag, 't zij nacht,
Hij is bij mij,
bij eenieder
die Hem ontmoeten wil.
Hij gaat nooit heen,
oneindig trouw,
geen mens als Hij
die zoveel
van een ander houdt.
De nacht roerselt mijn ziel,en kleurt stilaan mijn dageraad.
Eens komt de tijdvan de grote ontmoeting,- een nieuw begin -nog ver, dichtbij?
HIJ zal er zijn,heel dicht bij mij.
ria - nacht 10 juni 2010
3 opmerkingen:
lieve ria,
ik denk dat wanneer de tijd daar is je heel kalm en rustig mee gaat aan de hand van je schepper, en inderdaad niemand is trouwer danhij, niemand,
en dat is fijn te weten hé,
ik zit met ontroering je gedicht te lezen,
is het niet heerlijk als je een dinge hebt waar je voor de volle 100% in kunt geloven,
iets wat niet gaat om winnen,
de relatie tussen hem en jou is puur en zuiver op de graat, niks macht, of gewin,
héél erg mooi ria,
dank je wel
xxx
niets wat zo puur is kan ooit mooier zijn...
het gaat redelijk, Ria.
Dank je wel voor de ontroerende woorden!
ja, hij zal er zijn!
hij is er nu ook al, maar dan zal het véél intenser zijn omdat wij zelf in ons eigenste 'naaktheid' zullen zijn!
dit heb je erg mooi verwoord, ria!
Een reactie posten